احمد صبریان(رومه نگار و منتقد سینما
● 30 سالگی هامون مبارک
هامون 30 ساله شد و هنوز، فیلمی محکم و باوقار و سرزنده است و لج در آر!
هامون از همان روز تولد و به‌رغم دریافت نوشته‌هایی تماما منفی، ذهن‌های پرت را جا گذاشت و فیلم عزیز نسل‌های تازه شد، فیلمی که مثل قیصر، این سینما را به قبل و بعد از خودش تقسیم می‌کرد.
از همان روز نخست نمایش، شماتیک و خصلت آینه‌گون فیلم، برای تابلوداران گران می‌آمد و هنوز هم بعد 30 سال گران می‌آید، وقتی نام هامون را بر زبان جاری می‌کنند، به‌رغم صورت‌های گریم کرده و پودر خورده، باز هم قیافه‌های‌شان تاریک و دفرمه میشود و بغض‌های توی سینه و لحن‌های حسادت‌‌آمیز و ناتمام‌شان از صفحه بیرون می‌زند!
با این حال و در تمام این 30 سال، هامون روز به روز عزیزتر و دوست‌داشتنی‌تر شده است
اگر سینمای قبل از انقلاب، بهروزوثوقی، گوزن‌ها و کندو را داشت، این طرف، یک نسل دیگر خسروشکیبایی و هامون را یافت و موازنه‌ای برقرار شد.
درباره این سایت